Home NGS-licentie Verkrijgen NGS licentie Sport Jacqueline haalde na een lange ziekte opnieuw haar licentie

Jacqueline haalde na een lange ziekte opnieuw haar licentie

Door Tessa de Wekker

De scholing ‘Verkijgen NGS-licentie’ is sinds anderhalf jaar vernieuwd. Met deze scholing kunnen sportmasseurs van wie om wat voor reden dan ook de licentie is verlopen, hun licentie weer verkrijgen. In dit artikel vertellen docent Natasja Meijer en cursist Jacqueline Fritz over hun ervaringen.

Jacqueline Fritz (5) haalde 35 jaar geleden haar NGS-diploma sportmassage. Jarenlang masseerde ze enthousiast naar haar baan. Ze werkte als verzorger bij een voetbalclub en was jarenlang vaste verzorger van de Noord-Hollandse selectie meidenvoetbal onder 13 en 14. Ook masseerde ze regelmatig tijdens hardloopevenementen. “Ik volgde keurig mijn bijscholingen. Dat vond, en vind, ik belangrijk, want daarmee blijf je op de hoogte. Het masseren zelf verleer je niet snel, maar die bijscholingen houden je up-to-date.” Tien jaar geleden veranderde het leven van Jacqueline echter compleet. Opeens zag ze alles dubbel. Ze bleek de oogziekte van Graves te hebben. Die wordt veroorzaakt door een auto-immuun reactie tegen de schildklier. Een nare periode volgde, waarin Jacqueline drie keer werd geopereerd en ze onder andere haar baan kwijtraakte. Ze stopte ook met masseren. “Door de ziekte kreeg ik last van hyperactiviteit. Ik vond mezelf te hyper om te masseren. Ik heb nu geleerd de hyperactiviteit beter te reguleren’’, vertelt ze.

Na een aantal jaar vroeg een vriendin van Jacqueline om haar eens te masseren. “Ik was heel onzeker. Kan ik het nog wel? Maar mijn handen wisten nog precies wat ze moesten doen.” Het zette haar aan het denken. Inmiddels was de ziekte redelijk onder controle. Ze was gaan hardlopen en deed wat vrijwilligerswerk. Masseren en werken in de sport (ze is ook turntrainster geweest) had ze altijd met veel plezier gedaan. “Ik wilde het masseren weer gaan oppakken, maar mijn licentie was inmiddels verlopen. Zonder geldige licentie zou ik wel af en toe een vriendin of kennis kunnen masseren, maar als ik er echt werk van wilde maken, vond ik dat ik een geldige NGS-licentie nodig heb. Iedereen kan zich zomaar masseur noemen. Daar heb ik me altijd aan geërgerd. De licentie bewijst dat je over voldoende kwaliteit bezit.”

Bovendien vragen steeds meer clubs erom. En ook de fysiotherapeut bij wie ze voor haar eigen blessure kwam en aan wie ze vertelde dat ze de sportmassage weer wilde oppakken. “Die zei dat ik wellicht in die praktijk kan komen als sportmasseur. Dat is een mooie kans.”

In 2022 volgde Jacqueline de NGS-scholing ‘Verkrijgen NGS-licentie’. Dat vond ze best spannend. “Het was tien jaar geleden dat ik voor het laatst echt had gemasseerd. Ik was bang dat ik veel niet meer zou weten. Niet het masseren zelf, dat gevoel zit er echt nog wel in. Maar voor het invullen van een cliëntendossier en de theorie had ik best wel schrik. Die theorie was toch 35 jaar geleden hè?” Dat vertelde ze ook aan de docenten. Die stelden haar gerust. “Het viel heel erg mee en met de onderdelen waar ik moeite mee had hebben ze me geholpen. Ik kreeg goede feedback waar ik wat mee kan.”

Jacqueline is blij dat ze de stap gezet heeft. Inmiddels volgt ze via het UWV een traject om haar eigen bedrijf op te zetten. Een eigen praktijk is altijd een droom geweest van haar. “Het is spannend. Maar ik heb met die scholing een grote stap gezet. Ik kom uit een diep dal en moet weer in mijn kracht komen. Het masseren gaat mij daar bij helpen.”

Docent Natasja Meijer herkent veel in het verhaal van Jacqueline. Er zijn meer masseurs met een soortgelijk verhaal die de scholing volgen. “Ze hebben om allerlei redenen hun licentie laten verlopen. Niet per sé door ziekte zoals Jacqueline, maar ook door een drukke baan, gezinsleven, andere interesses. Vaak hebben ze niet eens bewust de licentie laten verlopen, maar gebeurde het gewoon. Daarom heeft het NGS ook deze scholing. Dan kunnen gediplomeerde sportmasseurs hun licentie behalen of terugkrijgen.”

De scholing bestond al langer onder de naam ‘Return to Sportmassage’, maar anderhalf jaar geleden is hij aangepast. “Nu is hij meer in lijn met wat NGS-masseurs moeten doen om regulier hun licentie te behouden.”

Onderdelen scholing

De scholing nieuwe stijl is nu zeven keer georganiseerd. Hij is bedoeld voor twee soorten sportmasseurs. Sportmasseurs zoals Jacqueline, die ooit een NGS-licentie hebben gehad, maar die om wat voor reden dan ook hebben laten verlopen. En sportmasseurs die een diploma bij een andere examenorganisatie hebben gehaald en toch graag een NGS-licentie willen hebben. Voor beide geldt dat ze deze scholing nog niet eerder hebben gedaan.

De scholing bestaat uit vier onderdelen. Ten eerste een cliëntendossier. Deze wordt voor de praktijkdag gemaakt voor één cliënt en ingeleverd. Natasja: “We geven vooraf feedback op het dossier en vragen de deelnemers tijdens de lesdag extra op te letten bij de onderdelen van het cliëntendossier waar zij nog leerpunten hebben.”

De praktijkdag is een volledige scholingsdag. “We beginnen met theorie’’, zegt Natasja. Onder andere nieuwe inzichten worden behandeld. Anatomie verandert niet, maar inzichten op het gebied van massage en taping kunnen wel veranderen. “We bespreken ook het cliëntendossier stap voor stap en we gaan per persoon in op de hiaten en tekortkomingen. We geven individueel feedback.”

Daarna doen deelnemers een inspectie en twee functieonderzoeken. Een functieonderzoek van een beweeglijk en een van een minder beweeglijk gewricht. Daarna leggen deelnemers twee verschillende tapes, een gewrichtstape en een spierophanging. Tot slot moeten ze een massage uitvoeren. “Tussendoor behandelen we klassikaal de theorie van de verschillende onderdelen. We wisselen theorie en praktijk af zodat deelnemers niet te lang hoeven te luisteren.”

Het komt eigenlijk nooit voor dat deelnemers hun praktijkdag niet halen, zegt Natasja. “Ook al heeft iemand op papier jaren niet veel gedaan met massage, in de praktijk blijkt dat toch vaak wel mee te vallen. Iemand heeft dan toch in de directe omgeving wel gemasseerd en het blijkt dat mensen het vrij goed weer oppakken.”

Na de praktijkdag krijgen deelnemers een jaar de tijd om 5 licentiepunten te halen uit door het NGS geaccrediteerde scholingen. Ook moeten deelnemers een geldig reanimatiebewijs indienen. Als alle vier de onderdelen met goed gevolg zijn afgerond, krijgt de deelnemer de NGS-licentie. Deze is vanaf dat moment vijf jaar geldig.

De meeste deelnemers zijn na de praktijkdag erg enthousiast, vertelt Natasja. “Sommige waren net als Jacqueline een beetje zenuwachtig. Maar het komt tijdens de dag altijd goed. De deelnemers vinden de herhaling prettig en ze vinden het leuk om collega’s te ontmoeten.”