Isabelle is 43 en werkt sinds 2013 bij de Veluwse Bron. Ze is er masseur. Daarnaast werkt ze als docent op het Wellness-
Instituut, het inpandige opleidingscentrum voor wellness- en sportmassage. “De meeste masseurs beginnen na hun opleiding
een eigen praktijk. Ik ben hier blijven plakken. De afwisseling van zelf masseren en lesgeven vind ik heerlijk.”

Gastvrouwen

Vandaag geeft ze geen les, maar heeft ze een volle agenda in de massagesalon. Het is badkledingdag en dan is het altijd
extra druk bij het wellnessresort. Terwijl Isabelle naar de behandelkamers beneden loopt, stroomt de receptie vol met
gasten. “Op badkledingdag zien we veel groepjes vriendinnen. Ze maken er een echt dagje uit van”, zegt Marijke Voogd.
Zij is een collega van Isabelle. Ook Marijke, die al acht jaar bij de Veluwse Bron werkt, combineert haar werk als masseur
met lesgeven. Momenteel kan ze echter niet zelf masseren. “Ik heb helaas een ribblessure.” Als alternatief is Marijke tijdelijk gastvrouw bij de spa. Ze geeft rondleidingen over het complex en beantwoordt vragen van gasten. “Mensen die voor het
eerst hier komen, laten we graag zien hoe alles hier werkt. Wat is een goede route? Waar moet je op letten en wat is beter
om niet te doen? Sauna’s zijn heerlijk, maar er zijn wel wat dingen waar je rekening mee moet houden. Mensen onderschatten
de warmte nog weleens. Dan stijgt de warmte ze naar het hoofd. We willen gasten goed voorbereiden en er lopen altijd enkele gastvrouwen rond om vragen te beantwoorden.” Ze heeft het nog niet gezegd of een groepje meisjes komt
naar haar toe. “Waar is de hamam?”, vraagt een van hen. “Als je hier de trap af gaat, dan ben je er”, antwoordt Marijke. De
meisjes gaan op weg naar het Oosterse badhuis in het souterrain. In de hamam worden Oosterse massages gegeven.
Terwijl je op een warme stenen bank ligt, word je gescrubd en met water overgoten. Daarna volgt een zeepmassage. Na
de massage kun je in een volgende ruimte een kopje Turkse thee drinken. “Met natuurlijk een stukje Turks fruit erbij”,
zegt Marijke, terwijl ze het schaaltje pakt. Er klinkt zachte muziek in de heerlijk warme ruimte. “Hier kun je even rustig
bijkomen.”

Massageolie

Ook Isabelle geeft regelmatig massages in de hamam. Vandaag niet. Ze heeft een aantal boekingen voor ‘droge’ massages
in de salon. De eerste gast is net binnen. Brit heeft een hotstonemassage geboekt. De zestien stenen liggen op te
warmen in een grote au bain-mariekom op het aanrecht in de hoek. “Zestig graden worden ze”, vertelt Isabelle. “Het verschilt
een beetje per masseur, wat hij of zij aankan. Mijn handen zijn inmiddels wel wat gewend, maar langer dan drie uur
moet je geen hotstonemassages geven. Dat gaat niet.” In de ruimte, die uitkijkt op het meer, klinkt zachte muziek.
Isabelle legt een aantal stenen op de handdoek op de rug van haar gast. “Zo wordt haar rug alvast lekker warm”, legt ze uit.
Ze pakt een fles massageolie en smeert het linkerbeen in. Isabelle gebruikt Balinese kokosolie, met een subtiele kokosgeur.
“Van oorsprong werd deze olie gebruikt tegen reuma. Ik vind het een prettige olie om mee te masseren. Andere collega’s
gebruiken amandelolie of druivenpitolie. Iedereen heeft zijn eigen voorkeur. Ik vraag natuurlijk wel altijd eerst aan de
gast of hij of zij een bepaalde allergie heeft.” Isabelle pakt twee andere stenen en begint langzaam het
been te masseren. Hotstonemassages geeft ze graag. Het is een rustige massage waarbij de warmte van de stenen het
werk doet. De warmte dringt door in de spieren. Na haar middelbare school werd Isabelle tekendocent. Met
die opleiding heeft ze echter niet heel veel gedaan. Jarenlang werkte ze op de personeelsafdeling bij verschillende bedrijven.
Tot ze zich afvroeg wat ze eigenlijk wilde met de rest van haar leven. “Dat zie ik vaak op de opleiding. Mensen van
rond de veertig die iets anders willen”, vertelt ze. “Veel mensen beginnen op latere leeftijd met de opleiding tot masseur.”

Latijnse termen

Isabelle was altijd al geïnteresseerd in de werking van het menselijk lichaam. “Ik wilde graag weten hoe het in elkaar zit.
Het medische vond ik ook wel interessant.” Als veertigjarige ga je echter niet meer aan een opleiding tot arts of fysiotherapeut
beginnen. De opleiding tot wellness- of sportmasseur duurt negen maanden. “Dat kon wel. Een avond in de week
naar school is wel te combineren met een gezin en een baan.” Isabelle volgde de opleiding sportmassage en daarna de vervolgopleiding tot sportzorgmasseur. “Het wellnessgedeelte, met aromatherapie en allerlei soorten massages, heb ik in
de praktijk geleerd. Ik ben hier begonnen en allerlei ervaren rotten hebben mij de fijne kneepjes van het vak geleerd. Dat
kan, als je in de basis kan masseren. Als je geen goede basismassage kunt geven, dan kun je ook geen Balinese massage
geven, om een voorbeeld te noemen.’’ Hoewel ze inmiddels een volleerd wellnessmasseur is, leert Isabelle nog steeds bij. “Je bent nooit uitgeleerd. Er zijn altijd nieuwe technieken die je kunt leren. Hoe meer kennis je hebt, hoe meer nieuwe dingen je wilt weten. Tenminste, dat geldt voor mij. Je wordt vanzelf een vakidioot. Het is een virus. Als je er mee besmet bent, kom je er niet meer vanaf”,
zegt ze lachend. Dat herkent Marijke ook. “Als je eenmaal gaat masseren, wil je niet anders meer”, zegt ze. Ook zij is eigenlijk sportmasseur, maar inmiddels heeft ze zich geschoold tot allround wellnessmasseur. Ze volgde de opleiding 21 jaar geleden. “Mijn
kinderen waren klein en ik wilde weten hoe het lijf in elkaar zit. Ook wilde ik de Latijnse termen kennen, zodat ik de dokter
en de verpakkingen van medicijnen beter zou begrijpen.’’ Nooit had ze gedacht dat ze het masseren zelf zó leuk zou
vinden dat ze 21 jaar later nog steeds in het vak zou zitten. “Ik ben begonnen als verzorgster bij het voetbalteam van
mijn dochter. Zij speelde een tijd op behoorlijk hoog niveau. Toen zij stopte, ben ik daar ook gestopt.” Met masseren wilde
ze echter niet ophouden en zo kwam ze bij de Veluwse Bron terecht. “Hier kun je meters maken. Het is een fantastische
plek om in de praktijk te leren van ervaren masseurs.”

Vaste sportmasseur

Isabelle: “Masseren, masseren, masseren. Pas na de opleiding leer je de masseur in jezelf kennen. Ik adviseer mijn studenten
altijd om na hun opleiding ervaring op te doen in een wellnessresort. Dan kun je acht uur per dag masseren. Je
moet voelen. Hier is het contact vooral non-verbaal. Dan kun je je echt concentreren op de mens.”
Ze praat inderdaad niet veel met Brit, die nog steeds relaxed op de tafel ligt. Af en toe stelt Isabelle een vraag. “Heb je last
van je rug en schouders?” “Ja, ik zit flink vast. Ik ga thuis ook regelmatig naar een vaste sportmasseur”, zegt Brit. Isabelle:
“Ik voel nu een behoorlijk gekraak in je rug. Dat zijn verklevingen van spierweefsel.”
Isabelle geeft haar gasten advies als ze dat willen. “Er is hier geen tijd om heel diep in te gaan op een bepaalde zorgvraag.
In principe is een wellnessmassage voor gezonde mensen, maar vaak merk je tijdens het masseren wel dat iemand bijvoorbeeld
last van zijn rug of nek heeft. Dan kan het advies zijn om wat vaker naar een masseur dicht bij huis te gaan.
Mensen komen hier voor een dagje uit. Naar een masseur dicht bij huis, die je beter leert kennen, ga je sneller wat vaker.”
De afgelopen jaren hebben Isabelle en Marijke een verandering gezien bij hun gasten. Steeds meer komen mensen naar
de Veluwse Bron om even goed voor zichzelf te zorgen. “Jezelf goed houden zien mensen steeds meer als hun eigen
verantwoordelijkheid. Wellness hoort daarbij. Wellness staat voor warmte, ontspanning en behaaglijkheid”, zegt Isabelle.
Ze merkt dat haar gasten daar in deze tijd steeds meer behoefte aan hebben. “We hebben allemaal stress. Dat slaat
terug op het lichaam. Voor een topvoetballer vinden we het normaal dat hij voor en na de training gemasseerd wordt, op
zijn eten let en goed voor zijn lijf zorgt. Wij denken dat we zomaar door kunnen denderen zonder onszelf in acht te nemen.
Mensen komen er echter steeds meer achter dat je ook in het gewone leven goed voor jezelf moet zorgen.”

Lichamelijk contact

Als masseur werkt Isabelle dagelijks aan het zelfherstellend vermogen van het lichaam van haar gasten. “Het mooiste
compliment wat iemand me kan geven, is van de tafel komen en zeggen: ‘Ahh, ik kan er weer even tegenaan.’”
Soms reageert een gast heftig op een massage. Het komt weleens voor dat iemand in huilen uitbarst tijdens een behandeling.
Isabelle schrikt daar niet meer van. “Sommige mensen zijn zo gestrest. Tijdens een massage komt dan letterlijk
en figuurlijk alles los.” Bij mensen die ‘in hun hoofd zitten’, past Isabelle regelmatig de lomi lomi-massage toe. Deze
techniek komt oorspronkelijk uit Hawaï. Met haar hele onderarm masseert Isabelle vlot de rug en de rest van het lijf.
“Het raakvlak is heel groot. Dat bevordert het contact met de huid. Omdat je snel beweegt, ben je eigenlijk overal. Mensen
kunnen je dan niet meer volgen. Voor iemand die heel erg nadenkt, is dat goed. Met een hotstonemassage telt diegene
dan de stenen en blijft het hoofd bezig. Bij een lomi lomimassage kan dat niet. Ze moeten dan de controle echt afgeven,
waardoor ze helemaal ontspannen.”
Het contact, letterlijk, met de gast vindt Isabelle een van de leukste dingen van haar vak. En ze houdt van de afwisseling.
Na de lunchpauze heeft ze nog een sessie van drie uur, met allerlei verschillende behandelingen. “Na drie uur achter
elkaar dezelfde behandelingen heb je het ook wel gehad. Hier geef je veel soorten massages, van sportmassage
tot hotstone en van hamam tot een Balinese massage. Als ik een dag niet masseer, mis ik het echt.”
Ook de waardering van haar gasten vindt ze fijn. Lachend: “Je krijgt hier in een dag meer complimenten dan in een maand
op kantoor. En wie heeft er nu zo’n uitzicht op zijn werk”, zegt ze terwijl ze de stenen schoonmaakt in een sopje met
wat zout. Ze kijkt naar buiten, naar het bevroren meer en de zwanen. “Mooi hè?”