Eind maart valt het vakblad 'Alles over massage' weer op je deurmat. In het voorwoord gaat NGS-directeur Anja Bruinsma altijd in op zaken die spelen of opvallen in de branche. Zo ook in de editie van maart. Wat ons betreft zo'n interessant voorwoord dat wij het niet konden weerstaan om alvast te delen. 

Al een aantal jaar zijn we bij het NGS bezig met de kwaliteit van onze masseurs. De meest recente actie is het beschermen van de naam NGS-masseur® geweest. Zoals bekend is alleen de beroepsnaam masseur niet beschermd. Iedereen mag zich masseur noemen. Er zijn in Nederland tussen de 30.000 en 40.000 mensen die iets met massage doen. Daar zitten mensen bij die een boek over massage hebben gelezen en daarna denken dat ze masseur zijn. En aan de andere kant van het spectrum heb je uiterst professionele masseurs die zich uit de naad werken om zich continu bij te scholen.
 
Dat is anders bij bijvoorbeeld fysiotherapeuten, tandartsen of verpleegkundigen. Vanuit de overheid zijn die beroepen beschermd. Alleen mensen die de juiste kwalitatief goede opleiding hebben genoten, mogen zich fysiotherapeut, tandarts of verpleegkundige noemen. Om dat te blijven, moeten ze bovendien aan strikte nascholingseisen voldoen.
 
Zo’n systeem bestaat voor masseurs niet. Maar ook aan masseurs vertrouwen klanten hun kostbaarste bezit toe: hun lijf. Het NGS vindt daarom dat ook masseurs aantoonbare kwaliteit moeten bezitten. Daarom hebben we zelf een licentiesysteem opgezet. Zo weet een cliënt in elk geval dat hij zijn lijf aan een NGS-masseur® met geldige licentie kan toevertrouwen.
 
De afgelopen jaren hebben we flink met dit thema geworsteld. Want steeds als we met het NGS-licentiesysteem de kwaliteit van de NGS-masseur® duidelijk willen maken, krijgen we kritiek. Laatst hadden we op onze Facebook-pagina een flinke discussie met een aantal masseurs. De strekking: ‘Dus het NGS vindt dat ik geen kwaliteit biedt omdat ik geen NGS-masseur® ben’. Maar ik zal nooit zeggen dat iemand geen kwaliteit biedt. Ik kan het alleen niet van de buitenkant weten. En de cliënt kan dat ook niet. Het gekke is dat de meeste mensen niet aan hun auto laten sleutelen bij een garage zonder BOVAG-keurmerk. Niemand die dat keurmerk vreemd vindt. Maar hetzelfde vraagstuk levert onder masseurs enorme discussies op.

We krijgen letterlijk telefoontjes, meerdere keren per maand, van zogenaamde masseurs die lid willen worden van het NGS. Als we dan vragen welk diploma ze hebben, zeggen ze dat ze geen diploma hebben. Maar die mogen zich dus wel masseur noemen. Dat vindt het NGS een kwalijke zaak.
 
Om het kaf van het koren te scheiden, hebben wij een gedegen licentiesysteem opgezet. Dat betekent uitdrukkelijk niet dat er geen goede masseurs zitten tussen de mensen die geen licentie hebben. Het betekent wel dat de NGS-masseurs® die in het bezit zijn van een geldige licentie hun kwaliteit hebben aangetoond. Het NGS staat voor dit beleid en we zullen er alles aan blijven doen om de kwaliteit van onze NGS-masseurs hoog te houden én uit te dragen. Daarnaast blijven we opleidingsinstituten en andere examenorganisaties erop aanspreken dat hun kwaliteit omhoog moet. Het kan toch niet zo zijn dat iemand zakt voor het NGS-examen en vervolgens via een andere organisatie wel zijn diploma haalt?
 
Uiteindelijk zijn we allemaal gebaat bij een kwalitatief hoog niveau in het complete werkveld. Alleen dan zal massage een professionele tak van sport worden en kan de masseur een volwaardige zorgverlener binnen het zorgveld worden.
 
Anja Bruinsma, directeur NGS